بطور کلی دو نوع جراحی پروتز سینه وجود دارد، پروتز آب نمکی و سیلیکونی. هر دو این پروتزها شامل یک پوسته خارجی سیلیکونی می باشند؛ تفاوت آنها در ماده داخل ایمپلنت یا پروتز است.
- ایمپلنت های آب نمکی با آب نمک استریل پر شده اند.
- پروتز های سیلیکونی با ژل سیلیکون پر شده اند.
پروتز های سینه سیلیکونی
پروتزهای سیلیکونی ابتدا در سال 1962 تولید شدند. در طول سالهای 1980 این پروتزها در اوج معروفیت قرار داشتند، اما سخن از عوارض و خطرات احتمالی این پروتزها نیز بر سر زبانها بود. بسیاری از افراد ادعا می کردند که ارتباط مستقیمی بین نشت پروتزهای سیلیکونی و افزایش احتمال ابتلا به اختلالات سیستم ایمنی بدن( نظیر لوپوس، آرتریت روماتوئید، فیبرومیالژیا که نوعی روماتیسم بافت همبند است و دیگر بیماریهای اتو ایمن) وجود دارد. برخی زنان گزارش دادند که علائم این بیماری ها بعد از خارج کردن پروتز کاملا از بین رفته است. برخی از آنها شکایتی را بر علیه تولید کنندگان پروتزهای سینه تنظیم کردند.